Opening solo-expositie
Opening solo-expositie "De viering van het leven"
1 november 2008
Harry Tupan, Conservator Hedendaagse Kunst Drents Museum te Assen ter gelegenheid van de solo-expositie in Pulchri Studio/Den Haag op zaterdag 1 november 2008 (citaten uit de openingstoespraak).
In het begin van de jaren tachtig maakte ik als jonge conservator van het Drents Museum , kennis met Kees Thijn en zijn werk. Het werk imponeerde mij enorm en ik moet zeggen het imponeert mij nog steeds. Er zijn verschillende specialisten die zich in de loop van de tijd hebben gebogen over de betekenis en de aard van het werk van Kees Thijn en hierover hebben geschreven. Zelf zal ik ook een poging doen om zijn werk te beschrijven.
In zijn schilderijen zijn relaties te vinden met de werken van Melle, Jeroen Bosch en ook met Wout Muller alhoewel de betekenissen in het werk van Kees Thijn beduidend anders zijn. Wat ik in hem zo bewonder is dat hij ons in zijn werk steeds op een dwaalspoor brengt waardoor de schilderijen soms moeilijk te doorgronden zijn. Wat we zien is niet onze werkelijkheid maar het is de werkelijkheid van Kees Thijn. Er zijn een aantal beeldelementen die in de schilderijen van Kees Thijn vaak terugkomen: eieren, eierschalen, harten, bloed en melk. Het heeft alles te maken met het leven en de vergankelijkheid . Dit zijn de thema’s waar Kees zich momenteel veel mee bezig houdt . Vanwege zijn thematiek, persoonlijke inbreng en zijn fijnschilderwerk neemt hij binnen de beeldende kunst van het Noorden van ons land een bijzondere positie in. Hij onderscheidt zich hierin door de gebruikte symboliek en de intensieve, ontroerende en zorgvuldige manier van schilderen . Hierdoor is het oeuvre erg persoonlijk en herkenbaar. De schilderijen tonen ook enige verwantschap met de sfeer van het interbellum zoals met het werk van Carel Willink en daarmee van een zekere vervreemding. De grote schrijvers in het nieuwe boek “De viering van het leven” en wij als beschouwers zien misschien hele andere dingen dan Kees zelf bedacht. Wat mij verder opviel bij het latere werk van Kees Thijn is dat in de laatste jaren de schilderijen heel symmetrisch van opbouw zijn. Het zijn klassieke en evenwichtige composities waardoor het werk refereert aan de klassieke composities uit de renaissance. Ik vind het erg goed gedaan.
In 1998 was in het Drents Museum een grote overzichtstentoonstelling van zijn schilderijen te zien en als ik de lange lijst van exposities bekijk die achter in het nieuwe boek staan is Kees nog steeds zeer actief. Er zijn al een aantal boeken over het werk van Kees Thijn verschenen maar het nieuwe “De viering van het leven” slaat, wat mij betreft, alles. Het is een erg mooi boek waarin auteurs als Diederik Kraaijpoel, Mechteld de Bois, Eric Bos en ook Jan Kiewiet hun bijdragen hebben geleverd. Het boek behandelt voornamelijk het latere werk. Het is een boek om trots op te zijn.
Ik besluit met Kees heel veel succes toe te wensen met de expositie “De viering van het leven”.