" De wonderlijke natuur als belangrijkste inspiratiebron"
SPMS: Pensioeninzicht oktober - 2009
Met de natuur als inspiratiebron heeft Kees Thijn zich ontwikkeld tot een veelzijdig kunstschilder. Zijn belangstelling voor het afbeelden van mensen en hun doen en laten resulteerde in zijn vroege jeugd al in interesse voor de fotografie. De vooroorlogse magisch-realisten Hynckes en Willink spraken hem bijzonder aan. Hij heeft zich door de jaren heen weinig aangetrokken van trends in de kunst en is steeds zijn eigen weg gegaan.Symboliek geeft een meerwaarde aan zijn kunstwerken.
De belangrijke lichaamsvloeistoffen bloed en melk inspireren hem regelmatig tot het maken van absurde composities die enerzijds vervreemding oproepen, anderzijds de impact van die vervreemding versterken.
Hoe nauwgezet Thijn zich ook wijdt aan het schilderen van herkenbare voorwerpen, hij is zeker geen realist. Zijn analytische werkwijze, precisiewerk en fascinatie voor 'gewonde'voorwerpen wijzen daarop. "Als schilder legt hij de wereld der dingen bijna letterlijk op de ontleedtafel. De verbijzondering van de werkelijkheid schuilt in de ongebruikelijke toevoegingen die de logica van het beeld onderuit halen. Smeltend porselein, een stilleven van 'gewonde' theekannen en koffiekruiken, een schaakspelende haan laten zien dat hij graag een loopje neemt met de werkelijkheid.